✅ “น้องพลอย” ต้องหยุดเรียนกลางคันตอน ม.1 เพื่อดูแลครอบครัว
✅ การศึกษาที่ยืดหยุ่น ช่วยให้น้องกลับมาเรียนจนจบ ม.3 ในวัย 18 ปี
✅ น้องพลอยเรียนรู้แบบ เทียบโอนประสบการณ์ เรียนผ่านใบงานและออนไลน์ พบครูทุกวันอาทิตย์เพื่อทำกิจกรรม ขอคำปรึกษา และประเมินผลความคืบหน้าการเรียนรู้
✅ ปัจจุบันพลอยได้ทุนเรียนต่อ หลักสูตรพนักงานผู้ช่วยพยาบาล ที่โรงเรียนอนันตรักษ์การบริบาล หัวหิน
✅ น้องมั่นใจว่า ประสบการณ์ในชีวิตที่เคยดูแลเด็กและผู้สูงอายุมาแล้ว จะทำให้เรียนจบได้อย่างราบรื่น และมีอาชีพที่มั่นคงมากขึ้นในอนาคต
📍น้องพลอย เคยตั้งเป้าหมายเรื่องเรียนไว้เหมือนคนอื่น ๆ คือจะเรียนให้ได้วุฒิ ม.3 แล้วต่อมัธยมปลายหรือสายอาชีพ จบแล้วค่อยดูว่าจะเรียนต่อหรือทำงาน 🎓
แต่ไม่ทันไรแค่ ม.1 ก็ต้องออกมาอยู่บ้าน เพราะคุณยายป่วยติดเตียง ส่วนแม่มีภาวะซึมเศร้าชนิดรุนแรง ใช้ชีวิตประจำวันแทบไม่ได้
🗯️“สุดท้ายเหลือทางเลือกเดียวคือต้องหยุดเรียนค่ะ”
น้องพลอย บอกเล่าเรื่องราวที่กินเวลาหลายปีของชีวิตว่ากว่าจะถึงวันนี้ วันที่เธอเพิ่งได้รับวุฒิสำเร็จการศึกษาชั้นมัธยมตอนต้นในวัย 18 ปี จากศูนย์การเรียนสร้างสรรค์การเรียนรู้ จังหวัดราชบุรี มีจุดเริ่มต้นมาจากตรงนั้น
🚸
…ไม่มีเวลาตั้งตัวนาน พ้นจากรั้วโรงเรียน พลอยผลักตัวเองไปเป็นเสาหลักของบ้าน ดูแลยาย ดูแลแม่ ลองทำทุกอย่างที่นึกออก เพื่อหารายได้เลี้ยงคนทั้งครอบครัว
“สองปีแรกที่ไม่ได้เรียน หนูเริ่มขายของหน้าบ้าน ทำก๋วยเตี๋ยว ขายของกินอื่น ๆ ด้วย จนมีงานเสริมคือรับจ้างเลี้ยงเด็ก งานก่อสร้างก็เคยไปทำ รายได้พอบ้างไม่พอบ้าง เพราะงานไม่แน่นอน ใจก็คิดว่าวุฒิที่เรามีมันน้อยไป อยากเรียนสูงกว่านี้ แต่กับชีวิตประจำวันที่เป็นอยู่ เราคิดถึงเรื่องเรียนไม่ได้เลย 🥲
“จนประมาณปีที่สาม หนูไปสมัครเรียนกับ กศน. พยายามแบ่งเวลาเรียนไปด้วย แต่ก็ยากมากค่ะที่จะทำได้ เหมือนสิ่งที่เราต้องทำมันเต็มแน่นหมดแล้ว เท่ากับเรียน กศน. 2-3 ปีเราไม่ก้าวหน้าไปไหนเลย ก็รู้สึกท้อ เริ่มคิดว่าถ้าติดอยู่แค่ตรงนี้ วุฒิ ป.6 ที่ได้มาก็คงไม่มีความหมายอะไร”
พลอยเผยความรู้สึกว่าภารกิจซ้ำเดิมที่วนเวียนรอบตัวในช่วงเวลานั้นช่างยาวนาน จนบางครั้งเธอคิดว่าอาจเป็นหน้าที่ต้องทำตลอดไป ขณะที่เมื่อมองออกไปข้างนอก สิ่งที่รับรู้คือ ‘เวลา’ ได้เปลี่ยนแปลงสิ่งต่าง ๆ รอบตัวไปหมดแล้ว พลอยเห็นเพื่อนวัยเดียวกันขยับไปเรียนชั้น ม.ปลาย เห็นเด็กเล็ก ๆ ที่เคยดูแลค่อย ๆ ไต่ระดับชั้นขึ้นเรื่อย ๆ กลับกันตัวพลอยเองก็อายุเพิ่มขึ้นทุกวัน ซึ่งทำให้วุฒิ ป.6 ที่มีอยู่เหมือนจะลดทอนคุณค่าลงทุกที ⏰⌛
แล้ววันหนึ่งความเปลี่ยนแปลงก็มาถึง ทว่าผลลัพธ์นั้นไม่ใช่สิ่งที่เธอคาดหวังไว้ ทั้งทุกอย่างยังเกิดขึ้นรวดเร็ว จนเป็นอีกครั้งที่พลอยตั้งตัวไม่ทัน เมื่อคุณยายมาเสียชีวิตไปก่อน จากนั้นราวหนึ่งปีถัดมาคุณแม่ก็จากไปอีกคน
✨“ช่วงนั้นตอนที่อะไร ๆ เกิดขึ้น เรารู้สึกว่ามันเร็ว หนัก และไม่ได้เตรียมตัวเลยค่ะ เริ่มจากคุณยายเสีย แต่เราก็ไม่ได้มีเวลามากกว่าเดิม เพราะต้องดูแลแม่ที่ยิ่งดูแลตัวเองไม่ได้หนักขึ้น จนหนึ่งปีต่อมา คุณแม่ก็เสียตามไปค่ะ”
✏️ถึงตรงนั้น ไม่เพียง ‘ความอยากกลับไปเรียน’ ที่หายไปจากความคิด แต่เหตุการณ์มากมายที่ประดังเข้ามา ยังพรากเอาหลายสิ่งไปด้วย พลอยทบทวนถึงช่วงเวลานั้นว่า หลังไม่เหลือใครแล้ว เธอตกอยู่ในสภาวะว่างเปล่าไม่อยากทำอะไร และหนึ่งในนั้นคือการไม่ได้กลับไปเรียน กศน. อีกเลย …
✨“หนูไม่ได้ทำอะไรอยู่พักใหญ่ทีเดียว กว่าจะกลับมาทำงาน ตอนนั้นหนูคิดว่าต้องพยายามตั้งหลัก และมีชีวิตเพื่อตัวเองให้ได้”
พลอยเล่าถึงช่วงที่เธอพยายามลุกขึ้นอีกครั้ง “ก็กลับไปหางานทำ แล้วก็ได้งานเลี้ยงน้อง ๆ เด็กเล็กตามบ้าน ซึ่งเป็นงานที่เราชอบ เวลาที่เหลือก็มีงานรับจ้างทำสวนเล็ก ๆ น้อย ๆ หรือเวลามีเทศกาลต่าง ๆ ก็ไปรับงานวิ่งรถขนของ จัดงาน ทำอะไรได้ก็ทำหมดค่ะ”✨
เมื่อเริ่มประกอบชีวิตเข้ารูปรอย พลอยหวนคิดถึงฝันที่ค้างคา คือกลับไปเรียนหนังสือ แต่ความที่ห่างมานานจนไม่รู้จะหาช่องทางต่อติดยังไง เธอคิดว่า ‘ในวัยนี้’ กับ ‘เส้นทางการศึกษาที่ขาดตอน’ ไปแล้ว บางทีคงต้องถอดใจเลิกหวัง …อย่างไรก็ตาม ครั้งนี้จังหวะชีวิตเหมือนจะเป็นใจกับเธอสักที เมื่อได้พบกับ ‘ครู’ จาก ‘ศูนย์การเรียนสร้างสรรค์การเรียนรู้จังหวัดราชบุรี’ 💖📚
✨“ช่วงนั้นเริ่มคิดแล้วว่าจะตั้งใจทำงานอย่างเดียว เพราะออกจากโรงเรียนมานานมาก แต่วันหนึ่งมีครูจากศูนย์การเรียนมาหาเราที่บ้าน เขาบอกว่ากำลังไปหาเด็กทุกคนที่ไม่ได้อยู่ในโรงเรียน เพื่อเสนอให้กลับไปเรียนผ่านศูนย์การเรียนโดยเอาวุฒิชั้นล่าสุดมาใช้ได้ แล้วยังให้เราทำงานไปด้วยได้
“จะบอกว่าตกลงเรียนทันที ก็ไม่เชิงค่ะ คิดหลายเรื่องมาก เพราะกลัวว่าจะเหมือนเดิม ที่สุดท้ายก็เรียนไม่จบอีก แล้วมีแอบคิดด้วยว่าเรียนแบบนี้ถ้าได้วุฒิมาจะเอาไปใช้ได้จริงไหม แต่จุดที่ทำให้ตัดสินใจได้คือคุณครูค่ะ หนูจำได้ว่านอกจากให้ข้อมูล วันนั้นครูให้กำลังใจเราเยอะมาก บอกให้สู้ กลับไปเรียนให้จบ เหมือนครูเขาเชื่อในตัวเราจริง ๆ ว่าทำได้ ตรงนั้นเองที่ทำให้รู้สึกมีความหวัง”
💖⭐
และ ‘เรื่องราวที่กินเวลาอีกหลายปีถัดมาของชีวิต’ ที่พลอยเกริ่นไว้ ก็ได้กลับมา ‘เชื่อมต่อ’ กับเส้นทางการศึกษาในที่สุด พลอยเล่าถึงกระบวนการเรียนรู้ว่า เป็นการเรียนตามโจทย์ที่ออกแบบร่วมกันระหว่างครูกับผู้เรียน ผ่านใบงาน ผ่านการใช้อินเทอร์เน็ต หรือเป็นการเรียนที่เน้นเรียนรู้ด้วยตัวเอง และทุกสัปดาห์จะพบครูหนึ่งครั้งในวันอาทิตย์ เพื่อทำกิจกรรมกับเพื่อน ๆ และเป็นชั่วโมงให้คำปรึกษาและประเมินความคืบหน้าการเรียนรู้จากครู
✨“อย่างที่บอกว่าทีแรกแอบคิด ว่าเรียนด้วยวิธีนี้จะมีคุณภาพแค่ไหน พอเข้าไปเรียนจริง ๆ ถึงได้รู้ว่าครูดูแลเราอย่างดี ส่วนเนื้อหาวิชาเรียนแม้ส่วนใหญ่ปรับจากชีวิตประจำวันของเรา แต่ก็มีกลุ่มสาระวิชาหลักต่าง ๆ ที่ต้องถูกประเมินด้วย ก็มั่นใจค่ะว่าความรู้ที่ได้จะพาเราไปต่อได้จริง ๆ”
พลอยโชว์โครงงานชิ้นที่เป็นโปรเจ็กต์จบการศึกษา ในหัวข้อ ‘ชีวิตของฉัน’ 🤎 ซึ่งเธอนำเรื่องราวในชีวิตมาเป็นโจทย์ เพื่อใช้ไขความเข้าใจต่อแต่ละบทละตอนตลอดช่วงการเติบโต ทั้งเกร็ดเล็ก ๆ น้อย ๆ จากอาชีพการงาน ภาระหน้าที่รับผิดชอบต่าง ๆ รวมถึง ‘จังหวะของการเรียนรู้’ ที่มีเส้นทางแตกต่างไปจากคนส่วนใหญ่ร่วมรุ่น และงานชิ้นนี้เองที่เป็นส่วนสำคัญให้พลอยผ่านการประเมินจบการศึกษาโดยสมบูรณ์ ก่อนจะเผยว่าวุฒิ ม.3 ที่ได้รับ ได้กลายมาเป็นใบเบิกทางให้เธอได้เรียนต่อในฐานะนักเรียนทุน ในหลักสูตรพนักงานผู้ช่วยพยาบาล (NA) ที่ โรงเรียนอนันตรักษ์การบริบาล หัวหิน
👩🏻⚕️ด้วยตกผลึกแล้วว่า งานพยาบาลคือสิ่งที่ ‘จังหวะของชีวิต’ หล่อหลอมให้เธอมีทักษะติดตัว และยังเป็นสาขาวิชาที่เธออยากเรียนรู้ต่อยอดให้ได้มากที่สุด ณ วันนี้
✨“หนูเชื่อว่าตัวเองเรียนได้แน่ ๆ ค่ะ เพราะสาขาที่เรียนทั้งการดูแลเด็กเล็กหรือผู้สูงอายุ เราทำมาตลอดและสนใจอยู่แล้ว ว่าไปก็เหมือนเรามีประสบการณ์ มีต้นทุนที่เป็นข้อพิสูจน์ประมาณหนึ่งว่าเราจะอยู่กับงานสายนี้ได้ ซึ่งหนูก็ตั้งใจแล้วว่าจะทำเป็นอาชีพในอนาคต”
ก่อนจบการสนทนา พลอยบอกว่าอยาก ‘ขอบคุณทุกคน’ ที่มีส่วนให้เธอได้กลับมาเรียนจนได้วุฒิ ม.3 และอยากขอบคุณตัวเองที่ตอบรับโอกาสในวันนั้น
✨“ดีใจค่ะ พูดอะไรไม่ออก ได้แต่นึกถึงสองปีก่อนที่ถอดใจไปแล้ว ตอนนั้นได้แต่นั่งซึมอยู่ที่บ้าน ไม่รู้จะพาตัวเองไปทางไหน วันนี้เลยมีอีกสิ่งที่อยากทำ คือ ‘บอกกับตัวเองในวันนั้นว่าขอบคุณ’ …ที่เธอลุกขึ้นมาสู้ ที่พยายามกลับไปเรียนจนสำเร็จ และทำให้ฉันมีวันนี้”
💐กสศ. ขอแสดงความยินดีกับน้อง ๆ จากศูนย์การเรียนสร้างสรรค์การเรียนรู้ จังหวัดราชบุรี ที่จบการศึกษาและรับวุฒิบัตรพร้อมกันทั้งหมด 7 คน เมื่อวันที่ 2 พฤษภาคม 2568 ที่ สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาราชบุรี เขต 1
💖🦋
ขอขอบคุณน้องพลอย สุธินันธ์ ทองมี
ขอบคุณศูนย์การเรียนสร้างสรรค์การเรียนรู้ จังหวัดราชบุรี
ขอบคุณสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาราชบุรี เขต 1
และขอขอบคุณเด็กเยาวชนทุกคนที่พร้อมแบ่งปันเรื่องราวชีวิต เพื่อเป็นส่วนหนึ่งของการค้นหาแนวทางจัดการเรียนรู้ที่ยืดหยุ่น บนพื้นฐานของความแตกต่างหลากหลาย และเพื่อยืนยันว่า เส้นทางการเรียนรู้ของเด็กเยาวชนทุกคนไม่อาจมีเพียงรูปแบบเดียว หรือมีปลายทางเพียงหนึ่งเดียวสำหรับการประสบความสำเร็จ 💚
