ปิดปฏิบัติการเยี่ยมบ้านลดจดหมายลาครู

เส้นทางวิบากยังไม่สิ้นสุด

ครูจำนวนมากยังลงพื้นที่ออกปฏิบัติการเยี่ยมบ้านนักเรียนอย่างเข้มข้น ไม่ว่าพื้นที่นั้นจะอยู่ห่างไกล เป็นพื้นที่ทุรกันดารแค่ไหน ทุกเส้นทาง ครูจะฝ่าฟันอุปสรรคไปให้ถึงบ้านนักเรียนทุกคน เพื่อจะได้เห็นความเห็นชีวิตความป็นอยู่ของเด็กๆ และนั่น อาจจะเป็นโอกาสที่จะค้นพบผู้ที่ยังรอคอยความช่วยเหลือ ไม่สามารถมาเรียนได้

จิตกร แจวศิริ ครูโรงเรียนบ้านบางหอย จังหวัดสุราษฎร์ธานี พร้อมคณะครูลงไปเยี่ยมบ้านของน้องสุดารัตน์ นักเรียนชั้นป.6 โรงเรียนบ้านบางหอย จังหวัดสุราษฎร์ธานี หลังพบปัญหาเด็กนักเรียนขาดเรียนและลาหยุดอยู่บ่อยครั้ง ส่วนหนึ่งเด็กนักเรียนไปรับจ้างเก็บผลปาล์มตามสวนเพื่อช่วยครอบครัวหารายได้ จนส่งผลกระทบถึงการเรียน

ครูจิตกร เล่าว่า น้องสุดารัตน์ นักเรียนชั้นป.6 โรงเรียนบ้านบางหอย เป็นหนึ่งในบ้านที่เราลงไปเยี่ยมพบปะพูดคุย บ้านน้องเป็นเพิงพักตั้งอยู่ในพื้นที่หมดอายุสัมปทานสวนปาล์ม ต.คลองน้อย อ.ชัยบุรี จังหวัดสุราษฏร์ธานี ตัวบ้านทำจากโครงไม้เก่าหลังคาปะมุงด้วยผ้าใบ ข้างฝาไม่มี บางด้านใช้ผ้าห่มผูกยึดกับโครงไม้กันแดดฝน เพิงพักนี้อัดเบียดกันถึง 7 ชีวิต น้ำประปาไม่มี อาศัยใช้น้ำจากลำห้วยใกล้ๆ อาศัยแสงสว่างช่วงค่ำคืนจากการดัดแปลงหลอดไฟพ่วงต่อกับแบตเตอรี่เก่าๆ ลูกหนึ่ง

“การลงไปเยี่ยมบ้านรอบนี้ ทำให้เห็นหลายสิ่ง เห็นว่า สุดารัตน์ ในฐานะพี่สาวคนโต จำเป็นต้องดูแลพ่อแม่และน้องอีก 4 คน ซึ่งอยู่ระหว่างเรียน 3 คน และคนเล็กยังไม่ถึงเกณฑ์เข้าเรียน ด้วยครอบครัวไม่มีอาชีพหลักแหล่งมั่นคง จนตอนนี้ต้องเป็นเสาหลักประคองชีวิตคนในบ้านโดยปริยาย แม้ชีวิตลำบาก น้องยังคงตอบแทนความกตัญญูต่อพ่อแม่ ไม่เหน็ดเหนื่อย บางครั้งยอมหยุดเรียนไปรับจ้างเก็บผลปาล์มตามสวนปาล์ม โดยเฉพาะช่วงฤดูที่ปาล์มออกผลผลิต น้องจะเวลาช่วงนั้นออกไปเก็บเพื่อแลกค่าตอบแทนไม่ถึง 100 บาทต่อวัน”

ครูจิตกร บอกอีกว่า ที่ผ่านมาน้องขาดเรียนบ่อย เมื่อโรงเรียนทราบปัญหาว่าเด็กมีความลำบากทางครอบครัว และการเดินทางมาโรงเรียนลำบาก ครูในโรงเรียนต้องปรับแผนการเรียนการสอนให้ยืดหยุ่นมากที่สุดสำหรับเด็กคนนี้ โดยจัดเตรียมการบ้านไว้ให้ หากช่วงเย็นมีเวลาครูจะสอนซ่อมเสริมให้อยู่เสมอ เพราะเราไม่ต้องการให้เด็กหยุดเรียนไป ส่วนเรื่องอาหารทางโรงเรียนพยายามช่วยให้กับข้าวกลับไปกินมื้อเย็นที่บ้านอยู่ประจำ ช่วยแบ่งเบาภาระครอบครัวและให้เด็กมีอาหารกิน

แม้การเดินทางไปโรงเรียนจะค่อนข้างยากลำบาก ด้วยระยะทาง 7 กิโลเมตร ผ่านเส้นทางทุรกันดาร ดินลูกรัง ช่วงน่าฝนถนนสัญจรลำบาก แต่น้องสุดารัตน์ยังใฝ่ดีพยายามเดินทางมาโรงเรียน อาจขาดเรียนไปบ้างก็ตาม น้องใกล้เรียนจบชั้น ป.6แล้ว ครูหลายคนตั้งใจช่วยกันผลักดันให้เด็กคนนี้ได้เรียนต่อในโรงเรียนขยายโอกาสต่อไป อย่างน้อยส่งเสริมผลักดันให้เรียนจนจบในระดับชั้นม.3